Różne rodzaje tworzenia projektów i prototypów

Druk 3D jest również znany jako wytwarzanie addytywne lub wytwarzanie na pulpicie. Jest to proces, w którym powstaje prawdziwy obiekt fizyczny na podstawie projektu 3D.

Druk 3D to pojawiająca się technologia, która została po raz pierwszy wprowadzona w 1986 roku, jednak dopiero w latach 90. XX wieku zaczął poważnie zwracać uwagę w świecie technologii. Dla wielu osób druk 3D jest nie mniej tajemniczy, niż technologia prosto ze Star Trek lub jakiegoś równoległego wszechświata. Zdolność do tworzenia obiektów od podstaw jest naprawdę zadziwiająca dla wielu osób. Dobrze jest pomyśleć o najlepszych narzędziach i procesach, aby zakończyć projekt, gdy chcesz opracować prototyp produktu. Trzy podstawowe sposoby tworzenia prototypów to produkcja subtraktywna (części maszyn CNC), formowanie wtryskowe zaprojektowane do wstępnej produkcji prototypów lub produkcja addytywna, czyli drukowanie 3D. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie różnic między tymi trzema rodzajami metod opracowywania produktu, aby wybrać odpowiednią technologię dla swojego projektu i ustalić, czy drukowanie 3D jest najlepszą opcją. Produkcja subtraktywna to proces opracowywania produktu wykorzystywany do tworzenia obiektów 3D poprzez ciągłe wycinanie z litego bloku materiału, takiego jak metal. Można to zrobić ręcznie lub za pomocą maszyny CNC.

Natomiast formowanie wtryskowe jest procesem produkcyjnym do wytwarzania produktów w dużych ilościach.

Można go wykorzystać do wykonania początkowych prototypów produktu, ale najczęściej stosuje się go w procesach masowej produkcji, w których jedną część produkcyjną można utworzyć tysiące razy z rzędu. Wytwarzanie addytywne, znane również jako drukowanie 3D, odnosi się do procesu wytwarzania trójwymiarowych obiektów stałych z pliku komputerowego. W skrócie druk 3d odbywa się w procesie addytywnym, w którym produkt powstaje poprzez kolejne nakładanie warstw materiału. Istnieje szeroki wybór materiałów, których można użyć, w tym plastik i metal. Procedura rozpoczyna się od utworzenia pliku cyfrowego 3D. Plik cyfrowy 3D jest następnie wysyłany do drukarki 3D w celu wydrukowania projektu za pomocą prostego polecenia drukowania.